Deel II etappe 11 en 12 Spaubeek naar Millen

Christa, Jolanda en Lianne stapten op in Nijmegen. Truce, Gerda en ik in Wijchen op de trein. Al snel kregen we een paniek-telefoontje van Lianne: oh jee, onze trein stopt niet in Wijchen!!! Hihihi, no worries, dit was het plan: we zouden elkaar zien in Den Bosch. Daar moesten we overstappen op de trein naar Spaubeek. Daar liepen we een klein gedeelte wat we al gelopen hadden op het einde van de tweede dag: naar het kasteel Terborgh. De eigenaar daar was zo aardig om ons toch al te bedienen ondanks dat ze nog niet open waren. We beloonden hem met een tip (schuldig van toen???? 😊 ). Toen we daar wegliepen, wilden we een selfie maken, maar er was een tuinman die zo aardig was om ons op de foto te zetten.

Daarna het glooiende landschap in. Gerda had het zwaar met al die (naakt)slakken die op het pad lagen. Ik had enkele op foto gezet, maar zal ze hier niet plaatsen…….

De Korenwolf zou zich ook in dit landschap ophouden, maar die hebben we alleen in houten formaat gezien.

We liepen we over de steenuilenroute, langs een heemtuin.

Vlakbij de heemtuin was ook een wegwijzer met de km’s van het Pieterpad.

We kregen veel leuke reacties van mensen die we tegen kwamen. Eerst begreep ik niet waarom, maar al snel had ik het in de gaten: we hadden allemaal een rood-wit gestreept t-shirt aan gedaan! Reacties van: die horen vast bij elkaar…. Erg leuk!

In Windraak gingen we buiten lunchen. De zon ging net weg; we zaten stil; dus toen was het toch effe fris. Leuk zaakje! http://www.windraak31.nl/

Vlak daarna was er om de hoek een Pieterpad bank (met tekst) en oorspronkelijk een waterkraantje, maar die was helaas vernield…..

We liepen langs mooie open velden, maar ook door een geul tussen 2 korenvelden in. Helaas weer geen Korenwolf gezien… Maar ja, als je op zoek moet gaan naar een mensenschuw hamstertje…….hihihi

We liepen door Kollenberg waar 7 kapelletjes zijn aangelegd: de Zeven Voetvallen. Bij de kapel van de Heilige Rosa wilden we door een wandelaar een foto van ons laten maken. Het moest ongeveer 5 x opnieuw, want: OF ze had meer van de grond op de foto OF het was bewogen OF ze had niet een geknipt!

Niet snel daarna kwamen we Sittard in en Truce kon vertellen en wijzen waar ze vroeger 6 jaar lang gewoond had met Marcel en waar Els en Loes geboren waren.

Lekker in het zonnetje op het terras. Truce liep daar ook nog de kerk in waar ze toen dagelijks kwam. Daar sprak ze iemand terwijl ze een kaarsje aanstak, die die vrouw nog had gekend waar ze toen gewoond hadden!

Na ook nog een ijsje, gingen we verder. Het viel niet mee om door het centrum te lopen met al die winkels en 5 dames van de winkelclub aanwezig….. Maar het is ons gelukt! NIET geshopt!

Na het centrum liep je langs een beekje met mooie libellen.

Langs een recreatiegebied waar we even op een bankje zaten.

Daar gingen we de grens over naar Millen. Helaas lag Kasteel Millen een beetje van het pad af en hebben wij deze niet gezien. Net na Millen gingen we van de route af (de rest lopen we de volgende keer weer) naar Nieuwstadt voor bushalte Millener Poort. Er was effe verwarring of de bus wel zou gaan, maar na 3 kwartier wachten (gelukkig konden we op een picknickbank zitten bij een tankstation), kwam ie en gingen we richting Sittard. Daar wilden we in de buurt van het station gaan eten, maar moesten toch iets verder de stad in. Daar vonden we een pizzeria, die achteraf toch geen beste keuze was. Na lang wachten kwam het eten en voor Lianne ook nog vol met spullen die ze juist niet mag eten….

De trein weer terug, waar we afscheid van elkaar namen in Den Bosch.