Deel II etappe 09 Grubbenvorst naar Tegelen

Truce en ik stapten op de trein in Wijchen en bij het overstappen in Nijmegen kwamen we bij elkaar. Dit keer helaas zonder Gerda ivm gezondheidsproblemen.

Weer namen we hetzelfde traject als 2 x hiervoor: met trein naar Venraij, bus naar Grubbenvorst. Iets na half 11 kwamen wij daar aan. Lianne had al gebeld naar Lekker Gewoën zodat we daar konden beginnen met koffie/thee en plaspauze.

Iets na elven begonnen we met lopen. Al snel waren we bij het water waar we met een veerpont naar de overkant naar Velden gingen. We werden door de automobilisten aangekeken als stelletje gekken toen we gewapend met paraplu’s een foto maakten. Die paraplu’s hebben we de hele wandeling moeten gebruiken want het bleef maar (nat) sneeuwen.....

Vooral Lianne en ik zagen er apart uit: Lianne met de plastic overjas en ik met mijn handsfree paraplu:

Ik blijf altijd nog oog hebben voor de natuur. Baalde wel dat ik nu niet mijn andere camera bij had die verder in kan zoomen.....

En gelukkig werd er op tijd opgemerkt dat we over het Pieterpad-pad liepen:

We liepen langs het water door een weiland wat nu mogelijk was omdat het water niet te hoog stond. Maar het was er modderig en er stonden zwarte harige koeien (Galloways) naar ons te kijken. Vooral naar Lianne met haar rode paraplu. Zoals iedereen van mij gewend is, liep ik gewoon langs de koeien en maakte er nog foto’s van.

Stoer hoor! Eén schaap over de dam en de anderen volgden....

Hierbij foto's dat we toch echt wandelen en niet alleen op een rijtje staan voor foto's :-)

We zijn toch echte bikkels, zo lopen in die sneeuw:

Venlo kwam in zicht. 

Bij de eerste brasserie (Valuas) gingen wij, nadat Lianne om toestemming had gevraagd, naar binnen voor de lunch. Het was een chique zaak. Eerst een drankje bij de open haard met iets zoets en vissoepje in een soort borrelglas. En toen de lunch opgediend werd, werden wij verwezen naar een gedekte tafel. Allemaal super netjes, maar niet wat wij achterlieten. Vooral Lianne liet een hoopje zand achter......

Daarna liep de route door het centrum van Venlo met leuke verrassende straatjes.

Langs het station en toen eindelijk een stukje bos. Mooi met meertjes. We moesten goed oppassen want het was er best glad met die sneeuw.

Vooral eng heuvel op. Als je goed kijkt, dan zie je de sneeuwballen die wij gooiden.

Effe kort overleggen (en natuurlijk uitrusten na de heuvel op):

Langs een klooster, over de snelweg en daarna was het zoeken naar de bushalte. Lianne zette Google Maps aan, maar uiteindelijk vonden we de bushalte door toch aan mensen te vragen. Na maar een paar minuten wachten, kwam de bus al. En binnen 5 min waren we bij het treinstation van Tegelen. Daar nam Truce even de verkeerde lift (Truce die een lift neemt??? Ja, ja, je leest het goed ) maar gelukkig was er nog tijd genoeg om naar de overkant, het juiste perron, te komen. Ook hier kwam snel de trein weer en deze ging rechtstreeks naar Nijmegen. Dit keer niet uit eten en ging iedereen naar huis toe: lekker douchen, huispak aan na deze barre tocht van toch nog 16 km.